غمی که همچنان مانده بر دل
تاریخ انتشار: ۱۷ آذر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۲۳۲۲۹۶
از لحظه انتشار اولین خبر، انگار حرکت ثانیه‌ها به جلو کند شده بود؛ آن روز «خبر» خودش عزادار و صاحب عزا بود و خبرنگاران دربه‌در دنبال خبری از دوستان سال‌های دور و نزدیک بودند، با چشمانی خیس و قلب‌هایی که از همیشه کار پراسترس خبرنگاری تندتر می‌تپید.
ساعت 15 و 35 دقیقه روز سه‌شنبه 15 آذر 1384 در تاریخ رسانه و روزنامه‌نگاری در ایران ثبت شده است؛ به عنوان غم‌انگیز‌ترین حادثه برای جامعه خبری کشور، روزی که هواپیمای هرکولس سی یکصد و سی نیروی هوایی ارتش به جای باند فرودگاه مهرآباد، در شهرک توحید نیروی هوایی در حومه جنوب غربی تهران به زمین نشست.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
خبرنگاران صبح این روز برای پوشش خبری مانور نیروهای دریایی ایران سوار این هواپیما شده بودند و مقصدشان بعد از فرود در بندرعباس، چابهار بود، اما هواپیما لحظاتی پس از پرواز دچار نقص فنی شد و مجبور به بازگشت، اما گویی این سفر برای آن قلمداران و دوربین به دست‌ها، بازگشتی پیش‌بینی نکرده بود.
پرواز شماره 514، بیش از 90 مسافر نظامی و غیرنظامی داشت که بیشتر آنان از خبرنگاران و تصویربرداران و عوامل فنی رسانه‌های کشور بودند. آن روز در اتاق‌های خبر و تحریریه‌های کشور کسی دل و دماغ کار نداشت؛ هر لحظه یک نام به نام‌های قبلی اضافه می‌شد و داغی بر داغ قبلی تلنبار.
عصرهنگام در سردخانه پزشکی قانونی در کهریزک در جنوب تهران غوغایی بود؛ تن‌هایی در کاورهای مخصوص جا گرفته بودند که تا همین ساعاتی پیش برای کسب خبر از رویدادهای کشور و انتشار گزارش‌هایی درباره مشکلات و دردهای جامعه، سراز پا نمی‌شناختند.
روز تشییع پیکرهای شهدای رسانه، میدان بهارستان تهران جای سوزن انداختن نبود. میدان و خیابان‌های اطراف مملو از قاب‌هایی بود که روی دستان خانواده‌ها و دوستان حرکت می‌کرد و مردمی که برای مشایعت فرزندان بی‌ادعا و گمنام ایران زمین آمده بودند.
باورش سخت بود؛ دوشنبه بود که مهدی افضلی و سپهدار ساجدی غروب هنگام با هم در اتاق خبر ایرنا ظاهر شدند و از سفر فردایشان خبر دادند و مهدی گفت: فردا می‌پریم.
حالا تصاویری از مهدی و سپهدار را می‌دیدیم که در دست‌های آشنا و ناآشنا روی هوا دست به دست می‌شد.
به هر طرف که نگاه می‌کردی، یک تصویر و یک نام آشنا می‌دیدی و قلب‌هایی که هنوز در پشت قاب‌ها برای مردم می‌تپید.
یک طرف ایل‌بیگی خبرنگار قدیمی و پیشکسوت صدا و سیما و طرف دیگر ابراهیم بقایی دانشجوی با اخلاق و پر‌انرژی دانشکده خبر ایرنا و شاغل در صدا و سیما که انگار از پشت شیشه قاب عکس‌هایشان داشتند خداحافظی می‌کردند.
از بچه‌های صدا و سیما، در آن پرواز ایل بیگی، علیرضا افشار، جواد فراهانی، از واحد مرکزی خبر؛ داریوش شاهینی، محمود توران پشتی، مجید عسگری، ابراهیم بقایی، سید یحیی مهدوی، از گروه اجتماعی شبکه یک سیمای جمهوری اسلامی ایران؛ محمد‌رضا شادروح، حمید‌رضا خیرخواه، علیزاده، حسن نجفی، رمامی، تاجیک، سید هادی حسینی، جلیل حیدری‌‌زاده، در آن پرواز بی‌بازگشت بودند که حالا با کاظم‌‌نژاد از روزنامه کیهان، صادق نیلی و علیرضا برادران نجار از خبرگزاری فارس، اسماعیل عمرانی، حسن قریب از ایسنا و احمد کربلایی از همشهری بر دوش مردم خونگرم ایران به سمت آرامگاه ابدی‌شان رهسپار بودند.
در میان شهدای پرواز خبرنگاران، تعداد زیادی از عوامل فنی صدا و سیما و کارکنان بخش روابط عمومی و رسانه ارتش هم آن روز تشییع شدند.
حالا 15 سال از آن حادثه گذشته است؛ حادثه‌ای که برای جامعه رسانه‌ای کشور خسارتی بود سنگین و نگاه‌ها را برای مدتی به مسائل رسانه جلب کرد؛ به فعالانی که همواره منعکس‌کننده دردها و مشکلات عمومی هستند، پای گلایه‌ها، اعتراض‌ها و درد دل‌ها می‌نشینند، درحالی که مشکلات و دردها و رنج هایشان را به درون می‌ریزند و همچنان کسی نیست پای درد دل‌های آنان بنشیند.
این روزها خوب است به یاد شهدای رسانه در سانحه هواپیمای
سی یکصد و سی، یاد همه شهدا و پاسداران عرصه قلم را گرامی بداریم و خوب است یادی هم از محمود صارمی کنیم که به دست شقی ترین تروریست‌های تکفیری در مزار شریف افغانستان به شهادت رسید.
منبع: ایران آنلاین
کلیدواژه: صدا و سیما
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۲۳۲۲۹۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چرا دویچه وله از ایران عصبانی است؟
تحلیلها و مواضع مطرح شده از سوی دویچه وله و رسانه های مشابه آن در ماجرای غزه، بازتاب نوعی استیصال مطلق در برابر شرایط میدانی و فرامتنی جاری در جنگ غزه است. - اخبار سیاسی -
گروه سیاسی خبرگزاری تسنیم- پایگاه خبری دویچه وله طی روزهای اخیر مواضع مقامات آلمانی در تقابل مطلق با ایران و حماس را بازتاب داده و در این زمینه خطوط خبری ویژه ای به مخاطبان عمومی القا کرده است.
در یکی از تازه ترین این موارد، دویچه وله مدعی شده که ایران در روند جنگ غزه دخالت مخربی داشته و باید به روند حمایت از مردم غزه پایان دهد!
این رسانه، مواضع وقیحانه اولاف شولتس صدراعظم آلمان را بازتاب داده که در آن، به تهران هشدار داده شده که باید به روندحمایتی خود از حماس پایان دهد. در این خصوص نکاتی وجود دارد که لازم است مدنظر قرار گیرد:پ
نخست اینکه آلمان به عنوان بازیگر و کشوری که شراکت مستقیم آن در نسل کشی غزه احراز شده و حتی پرونده ای برای آن (با شکایت نیکاراگوئه) در دیوان لاهه تشکیل شده است، حق اظهار نظر در خصوص جنگ غزه و روند آن را ندارد.
به عبارت بهتر، برلین در این خصوص نقش یک "مجرم"را دارد و دیگر هیچ! همگان به یاد دارند که اولاف شولتس طی ماههای اخیر بارها مدعی عدم قصور رژیم اشغالگر قدس در جنگ شده و حتی کشتار و نسل کشی هزاران کودک فلسطینی را مصداق عینی "دفاع مشروع"تلقی کرده است.
طی روزهای اخیر و با گسترش خیزشهای دانشجویی در سرتاسر دنیا علیه رژیم اشغالگر قدس، آلمان نه تنها به سرکوب دانشجویان در برلین و دیگر شهرها پرداخته، بلکه هر گونه اعتراضی علیه کودک کشی رژیم منحوس صهیونیستی را مصداق یهودستیزی قلمداد نموده و نسبت به آن جرم انگاری کرده است.
نکته دیگر اینکه دویچه وله، یورونیوز و دیگر رسانه های اروپایی نسبت به مذاکرات قاهره و اصرار حماس بر خطوط قرمز خود در این مذاکرات نیز شدیداً خشمگین هستند.
خشم اروپاییان در این خصوص، ناشی از مشارکت مطلق آنها در کشتار بالغ بر 40 هزار نفر از ساکنان بی دفاه غزه و انتشار اسناد این مشارکت در زمان حال و آینده است.
حامیان جنگ غزه، نه تنها در میدان بازی را باخته اند، بلکه در فرامتن معادله نیز تبدیل به بازندگانی محض شده اند. در این میان، کارویژه رسانه های غربی به مانند همیشه، تمرکززدایی از شکست خود و در مقابل، آغاز بازی مقصرسازی است.
با همه این اوصاف، جمهوری اسلامی ایران نه تنها در برهه کنونی، بلکه در گذشته و آینده نیز کمترین اهمیتی برای عملیات رسانه ای غرب قائل نیست.
حمایت تمام عیار ایران از مردم غزه و ایستادگی محکم کشورمان در دفاع از حقوق حقه فلسطینیان، خطوط قرمزی است که عملیات رسانه ای دویچه وله و یورونیوز نتوانسته و نخواهد توانست آن را کمرنگ سازد.
بنابراین، بخش مهمی از این عملیات رسانه ای، معطوف به شرایط دشواری است که شبکه سیاسی-رسانه ای دشمن در آن قرار دارد.
از این رو تحلیلها و مواضع مطرح شده از سوی دویچه وله و رسانه های مشابه، بازتاب نوعی استیصال مطلق در برابر شرایط میدانی و فرامتنی جاری در جنگ غزه است.
این رویکرد با نزدیک تر شدن به نقطه پایانی نبرد، یعنی زمان شکست رسمی رژیم اشغالگر قدس و حامیان آمریکایی و اروپایی آن تشدید خواهد شد.
انتهای پیام/
امام جمعه بلوک براثر سانحه تصادف درگذشت